Rzecz o kierowcach

Kura Domestica pytała w komentarzu do poprzedniego posta o tutejszych kierowców. 

Uczucia mam mieszane, bo z jednej strony wydają się bardzo trzymać przepisów a z drugiej dwa razy na autostradzie byłam tak blisko śmierci, jak jeszcze nigdy - raz kiedy jakiś dzieciak przy prędkości jakiś 140 km/godzinę nagle zaczął zjeżdżać na nasz pas, prosto na nas, jakby w ogóle nie widząc naszego auta. Drugi raz, kiedy na łuku rampy zjazdowej z autostrady kierowca pick-upa po prostu zepchnął nas z drogi. Było naprawdę blisko...

Pierwsza rzecz, która rzuciła mi się w oczy po przyjeździe to właśnie kierunkowskazy - za ich włączenie chyba grożą tutaj mandaty, tak rzadko się je widuje w użyciu:-)) Nie ma nakazu jazdy z włączonymi światłami, więc widuje się beztroskich kierowców, którzy nawet w ulewie jadą zaciemnieni jakby spodziewali się bombardowania. Znajoma policjantka kiedyś powiedziała, że jest przepis, nakazujący włączania świateł w momencie, kiedy włącza się wycieraczki, ale mało kto o nim wie:-)) Well, wydaje mi się, że jeśli ma się trochę wyobraźni, przepis nie jest potrzebny.

Z kulturą jazdy bywa różnie, jak to wszędzie - są i uprzejmi kierowcy, są i hmmm... mało uprzejmi:-) Staruszka potrafi cię zwymyślać od najgorszych, bluzgając słowem nader niecenzuralnym a wielki, wytautowany pan grzecznie ustąpić pierwszeństwa:-)) Ogólnie sprawiają na mnie wrażenie strasznie niecierpliwych. Ciągle na siebie trąbią. Nie dajbuk ruszysz o sekundę za późno na światłach - możesz być pewien, że przynajmniej dziesięciu kierowców dookoła włączy klakson na dwie minuty, dając upust swojej frustracji. Sporo tędy jeździ pociągów towarowych i są cholernie długie. Dziesięć minut stania i czekania na przejeździe jak nic, a jak się trafi, że jedzie jeden za drugim, to pół godziny w plecy. I gwarantowane, że połowa czekających kierowców nie zdzierży i zawróci:-) Są mało wyrozumiali dla jadących wolniej, obtrąbią, obrzucą niecenzuralnym słowem, będą podjeżdżać do samego zderzaka, żeby tylko ustąpić im drogi.  Kłótnie na parkingach o zabieranie sobie miejsc parkingowych są normą - zawsze znajdzie się jakiś spryciarz, który wjedzie na miejsce, na którego zwolnienie czekamy:-) Niestety, Amerykanie nie lubią chodzić i często wolą pół godziny krążyć po parkingu, żeby znaleźć miejsce jak najbliżej wejścia, choć dalej wolnych miejsc parkingowych jest w bród. Nie ma się więc co dziwić, że po takim długim czekaniu ma się ochotę pobić tego, kto nam wymarzone miejsce zajął:-)))

Z drugiej strony jest nakaz bewzględnego stopu na skrzyżowaniach bez świateł i pierwszeństwo ma ten, kto pierwszy do niego dojechał. Przepis działa, ludzie raczej ustępują sobie miejsca, bez pyskówek (a przynajmniej takich nie zaobserowałam:-) ) o to, kto właściwie był pierwszy. Na dźwięk syreny policyjnej, ambulansu albo straży pożarnej wszyscy natychmiast zjeżdżają na bok i stają. Nikt się nie ruszy, zanim uprzywilejowany samochód nie przejedzie. Nikt nie wyprzedzi autobusu szkolnego i wszyscy bezwzględnie się zatrzymują, kiedy taki autobus staje, żeby zabrać czy wysadzić dzieci - i to stają wszyscy na wszystkich pasach, niezależnie od kierunku jazdy. Przepuszczają włączających się do ruchu i zmieniających pas. Ustąpią miejsca wjeżdżającym na autostradę. Nie trzeba przebiegać kurc galopkiem przez pasy w obawie przed rajdowcami - kierowcy (ok, zmotywowani wysokimi mandatami stanu Illinois:-) ) poczekają, aż przekroczysz jezdnię - a zgodnie z nowymi przepisami, muszą poczekać aż znajdziesz się na chodniku po drugiej stronie ulicy i - oczywiście z wyjątkami - raczej się do tego stosują. 

Jedna rzecz, która mi się tu bardzo podoba (a propos pieszych), że nikt nie będzie tutaj ganiał i wlepiał mandatów ze przechodzenie przez jezdnię w miejscu do tego nie wyznaczonym. W Polsce wystarczy przejść o b o k  pasów, żeby zostać ukaranym (co sprawdziłam na własnej skórze). Tutaj żaden policjant się do tego nie przyczepi. Trzeba mieć tylko świadomość, że jeśli spowoduje się wypadek, jest to wina wyłącznie pieszego.

Niestety, tutejszą zmorą jest dostęp do broni. I chociaż w stanie Illinois jest zakaz noszenia (ale nie posiadania) broni (każdy stan ma swoje własne przepisy - w niektórych broni nie wolno posiadać a w niektórych nie ma żadnych ograniczeń), to jednak nie wszyscy pamiętają o tym, że broni nie wolno wynosić poza dom. I niestety słyszy się od czasu do czasu, że jakiś sfrustrowany kierowca strzelał do zawaligrody, który w jego mniemaniu za wolno jechał albo za długo ruszał ze świateł. Na szczęście nie są to częste przypadki, ale od czasu do czasu się o nich słyszy i na pewno nie warto zadzierać z innymi użytkownikami jezdni - nigdy nie wiesz, jaki frustrat siedzi w metalowej puszce na sąsiednim pasie. Tubylcy tutaj mówią, że jest jedna różnica pomiędzy nowojorskimi a chicagowskimi kierowcami - w NY drugi kierowca najwyżej cię opluje ze złości, więc lepiej trzymać okna samochodu zamknięte. W Chicago nikt cię nie opluje. W Chicago od razu zastrzeli:-)

Co tylko potwierdza moją teorię, że NY to inna planeta:-)))

Pisałam ostatnio o kiepskiej jakości dróg, ale zapomniałam wspomnieć o jednym - tutaj nie ma wąskich dróg, chyba że są to drogi lokalne, w małych miasteczkach i wsiach. Jezdnie są szerokie, minimum dwupasmowe i nawet jeśli ich jakość jest kiepska to mają tę jedną ogromną zaletę - nie trzeba się martwić tym, że nagle na czołówkę wyskoczy nam jakiś wariat:-)))

Nie wiem, jakie wy macie odczucia, ale ja czasami odnoszę wrażenie - i tu już abstrahując od tutejszych kierowców, bo to samo widziałam w kilku krajach - że ludzie są strasznie sfrustrowani a za kierownicą, czując się pewnie pod osłoną samochodu, dają upust swojej agresji i nagromadzonemu w ciągu dnia stresowi. Pod maską uśmiechu, bo moda na "keep smiling" dotarła do każdego zakątka świata, kryje się stres, agresja, frustracja, której w końcu, po wyjściu z pracy, można dać upust, właśnie w samochodzie. 

To tyle moich obserwacji, pewnie dziewczyny mieszkające tu dłużej - Star, Ania, Maga czy Ataner będą miały o wiele więcej do dodania. Jeździmy sporo z Królem Kurnika i raczej czuję się tu na drogach bezpiecznie. Na pewno bezpieczniej, niż na krętych, wąskich drogach w Polsce, bez obwodnic, z przejazdem przez miasta i wsie, gdzie nie wiedzieć kiedy wyskoczy na jezdnię dzieciak w pogoni za piłką albo jakiś wariat postanowi udowodnić, że zderzenia czołowe się go nie imają. Najlepiej jeździ nam się tutaj po kompletnych za...piach:-) tam ludzie są zupełnie inni, niż w dużych miastach - nie tak zmanierowani, bardziej uprzejmi i milsi, co widać również na drogach. No ale ja w ogóle mam sentyment do amerykańskiego za..pia, im mniejsze miasteczko, tym bardziej mi się podoba:-))) Howgh, powiedziałam:-))

A na deser jeszcze trochę kwiatków:-))