Drinki z palemką

No dobra, przyznaję się.
Nie było mnie tu dobre dwa tygodnie.
Nawet nie zajrzałam.
Miałam komputero-wstręt.
Nie wchodziłam na żadne blogaski. Nie zaglądałam na żadne ulubione strony. Nie czytałam newsów. Musiałam chwilę odpocząć.
Poczytałam książki, które przyfrunęły z Polski, dzięki litościwemu sercu jednego z przyjaciół:-) Posłuchałam muzyki. Trochę się szkoliłam we własnym zakresie.
A przede wszystkim potrzebowałam czasu żeby pomyśleć. 

To se pomyślałam.

A dzisiaj, niebywałe, urząd wypluł nagle, ni z tego, ni z owego, decyzję.
Panie i Panowie, po dwóch latach oczekiwania, wymieniania się pismami, petycjam i inszymi dokumentami, nareszcie mam stosowny papier, stwierdzajacy, że tej oto Pani Lotnicy udziela się wszelkich pozwoleń i zgód i może se tu siedzieć, ile jej dusza zapragnie. I nawet może iść do roboty.
Znaczy mogę podjąć i to całkiem legalnie, zatrudnienie.
Padłam z wrażenia.
Jakoś nie sądziłam, że wyplują dokument w tym stuleciu. Nie zanosiło się na to. Za to zanosiło się na to, że będę wzbogacać mojego prawnika i skarbiec stosownego urzędu kwotami niemałymi do usranej śmierci, państwo wybaczą słownictwo.
A tu proszę.

Nigdy nie przypuszczałam, że możliwość powrótu na łono korpo-kieratu tak mnie uraduje.
Chyba że u moich non-profitowców zostanę na ciepłej posadce, tylko o przyznanie jakiejś pensyjki wystąpię. Nie wiem, czy się ucieszą, jak powiem, że robota za darmoszkę się skończyła i chciałabym jakiegoś pinionżka.

Już nawet tę wirtualną pensję, co to jej ani nie mam ani nawet widoków na nią na razie nie mam, zagospodarowałam. Kupiłam (wirtualnie i w wyobraźni oczywiście) nam mianowicie dwa bilety na Hawaje. Założymy z Królem stringi i będziemy se blade dupska opalać, popijając drinki z palemką. A co!

Cip cip cip, chodźcie no tu pieniążki do cioci.

Źródło: cheesburger of kors